เฌย เก้าอี้ตั่งลายจีนหัวโล้นที่นำโมลเก้าอี้เก่าที่อากงออกแบบไว้สิบปีที่แล้วแต่ขายไม่ออก มาฉีดใหม่ด้วยพลาสติกรีไซเคิลหลากสี ตั่งตัวเก่า เล่าใหม่ผ่านความธรรมดาที่ถูกมองข้ามชวนย้อนสำรวจความทรงจำอีกครั้ง ผ่าน “เฌย” เก้าอี้ตั่งหัวโล้นสี่ขา ขนาดกระทัดรัด ไร้พนักพิง รูปทรงธรรมดาค่อนไปทาง “เชย” ที่อยู่ในชีวิตประจำวันของคนไทยเชื้อสายจีนมายาวนาน ที่อาจทำให้คุณนึกถึงบางสิ่ง หลงไหลไปกับบางอย่างที่ซ่อนไว้ และเปิดใจให้กับมุมมองใหม่ รัมบ้ามองเห็นความความงดงามและคุณค่าบางอย่างที่ซ่อนไว้ในความธรรมดาของเก้าอี้ตั่งหัวโล้นจีน ที่อาจจะกระตุ้นความทรงจำเก่า ๆ ให้ผู้ชม จึงตั้งคำถามว่าจะนำเก้าอี้เก่า ๆ เชย ๆ มา เสนอ ในวิธีใหม่ ๆ ยังไงบ้าง ให้ผู้ชมมองเห็นคุณค่าและความงดงามของมันไปกับเรา จึงเกิดมาเป็น เฌย ฉบับ 2024 ที่ถูกนำมากระชากและชุบชีวิตอีกครั้งผ่านงานศิลปะ รูปทรงเก้าอี้ยังคงเดิมจากโมลเก่า ปรับร่างใหม่ไปกับความลุ้นที่น่าค้นหาและน่าตื่นเต้นจาก “เฉดสี” ที่จากเดิมเป็นเก้าอี้สีเปลือกมังคุด เราใช้เทคนิคการสร้างสีสันด้วยการตวงและหยอดสีเม็ดพลาสติกเองแบบตัวต่อตัว เป็นวิธีการผลิตที่แตกต่างจากการผลิตสินค้าแมส เช่น พลาสติกทั่วไป ทำให้เก้าอี้เฌย แต่ละตัวออกมามีสีสันและลวดลายที่แตกต่างกันไป ไม่สามารถทำซ้ำให้เหมือนกันได้ เราไม่ได้กำหนดสีที่ต้องการตายตัว แต่ลุ้นไปกับธรรมชาติการหลอมเหลวของเม็ดพลาสติก นำมาสู่ผลลัพธ์ที่เหนือความคาดหมาย ซึ่งสามารถดึงศักยภาพ และชูจุดเด่นของเก้าอี้ตัวนี้ออกมาได้เป็นอย่างดี เก้าอี้ทุกตัว มีสีสัน และ ลวดลาย ที่ไม่ซ้ำกันราวกับขนมรวมมิตร จึงตั้งชื่อคอลเลคชันว่า “รวมมิตร” งานศิลปะรูปทรงเก้าอี้ ที่เป็นมากกว่าแค่เก้าอี้ ตามแต่ความต้องการและความสร้างสรรค์เท่าที่ผู้ใช้จะจินตนาการได้ เราใส่ลูกเล่นให้สามารถ DIY ผ่านส่วนขาและหัว ที่ถอดแยกเพื่อประกอบใหม่ หรือ สลับสีเองได้ เมื่อเบื่อจึงไม่จำเป็นต้องเลิกใช้และทิ้งไปให้กลายเป็นขยะ -- เฌิง โต๊ะเคียงอัพไซเคิล ที่ต่อยอดมาจาก เก้าอี้เฌย กระชากความจำเจผ่านดีไซน์ใหม่ที่ผสานภูมิปัญญาไทยและวัสดุค้างสต็อก สิ่งของบางชิ้น หากอยู่ถูกที่ ก็สามารถมีดีได้มากกว่าที่คิด จะเป็นยังไงถ้าเปลี่ยนที่อยู่ของ ลูกกรงเซรามิก จากเสาระเบียงบ้าน ให้กลายมาเป็นงานศิลปะจี๊ดจ๊าด ที่ใครเห็นก็อาจตกหลุมรัก เฌิงเกิดขึ้นเพื่อต้องการนำสิ่งจำเจในชีวิตประจำวัน และ ภูมิปัญญาไทย มาร้อยเรียงเพื่อเล่าเรื่องราวผ่านวิธีคิดใหม่ ไปพร้อมกับเพิ่มคุณค่าให้สิ่งของที่ถูกมองข้าม บ้านสไตล์ไทย จะสมบูรณ์ได้อย่างไรถ้าไร้เสาระเบียงจาก “ลูกกรงเซรามิก” อีกหนึ่งวัสดุที่อยู่กับคนไทยมานาน แต่คงคาดไม่ถึงกันว่าจะสามารถเป็นอะไรไปได้มากกว่านี้ แต่เรากลับเห็นต่าง จึงปรับวิธีคิดและนำ ลูกกรงเซรามิกค้างสต็อก มาเข้ากระบวนการอัพไซเคิล สร้างสรรค์ให้กลายเป็นงานศิลปะชิ้นใหม่ ที่ยังคงคุณภาพเดิมของตัววัสดุไว้ได้ครบ เฌิงเป็นงานที่ต่อยอดจากเฌยที่นำเอาหัวเก้าอี้เฌยซึ่งวัสดุที่เกิดขึ้นจากการนำของเก่ามาแสดงใหม่ เก้าอี้หัวโล้นจีนที่อากงออกแบบไว้สิบปีที่แล้ว เก้าอี้หัวโล้นจีนผลิตจากวัสดุ PVC ซึ่งเป็นวัสดุที่ไม่สามารถย่อยสลายได้ ถูกนำโมลเก่ามาฉีดด้วย PP รีไซเคิล ด้วยขบวนการหยอดสีและฉีดแบบตัวต่อตัว เราจึงมีไอเดียในการนำหัวเฌยมาต่อกับลูกกรงเซรามิกแต่จะทำอย่างไรให้ ดีไซน์และฟังชั่นการใช้งาน สวยงามและมั่นคง เราจึงเสริมโครงสร้างภายในของเฌิงด้วยการตัดแผ่น สแตนเลส 304 เป็นฐานทรงดอกไม้และนำมาเชื่อมกับเกลียว ที่สามารถต่อเข้ากับแกนเสาสแตนเลส จากนั้นครอบด้วยลูกกรงเซรามิก และปิดท้ายด้วยการประกบ “หัวเฌย” พร้อมกับยึดน็อตสแตนเลสตัวบนที่ถูกตัดมาเป็นทรงดอกไม้ขนาดเล็กเข้ากับแกนเสาสแตนเลส เพิ่มความลงตัวและสมบูรณ์ในเชิงการใช้งานและความสวยงามและยังปิดรูที่อยู่ตรงกลางหัวของเก้าอี้ด้วย เราออกแบบเฌิงให้เป็นสินค้า DIY ถอดประกอบได้เพื่อง่ายต่อการขนส่งหรือจัดเก็บหากจำเป็น สามารถถอดสลับเปลี่ยนได้เมื่อต้องการ และยังสามารถ custom ได้ด้วยลวดลาย สีสัน และความสูงที่หลากหลายของลูกกรงเซรามิก รวมไปถึงสีและลวดลายบนหัวเฌย จนได้ “เฌิง” งานศิลปะรูปแบบโต๊ะ ที่เป็นมากกว่าโต๊ะ ตามแต่ความต้องการและจินตนาของผู้ใช้ โดยมุ่งหวังให้งานศิลปะเป็นตัวกลางที่เชื่อมระหว่างความธรรมดา สิ่งของที่ถูกด้อยค่า กลับมาใช้ประโยชน์อีกครั้ง ควบคู่ทั้งฟังก์ชันและความสวยงามไว้ด้วยกัน อย่างไม่ละทิ้งอย่างใดอย่างหนึ่ง